Dar rampali sokaktan asagi dogru inerken telli turnalar hep bizim sarkimizi soylu yordu ay isi masmavi sonati kucaklarken siril siklam olmus yagmurda dans eden kugular dostlugumuzun nisanesi olarak dans gosterisi yapiyordu mazide unutulmaz anilarin dehset verici izleri silinmesede yakin maziye yapilan vefa her zaman dostluktaki simgeyi bir aslan simgesi olarak yerinde koruyacakti dusmanlarin ise sabah uyandiklarinda yataklarinda bulacagi bir at. Basi kadar anlamli olmasada yine o gunlerde yasanan ve duyulan heycanin kendiliginden uzun zaman gecse bile aslina rucu etmeye meyilli bir yapida oldugum soylene bilir olsada aslina donusu reddetmeyen yapinin kolları gibi o havayi solumus olmanin dezavantaji gibi gorulebir olsada aslinda avantajin enbuyugune kavusmanin sagli icinde demir yumruğa hilali katmanin avantajindan daha iyi bir hikaye katti gonlumuze
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta