Heketmiyorum Şiiri - İzzettin Coşkun

Hiçbir şeyi haketmiyorum.
anadan doğma bir yaşamı karşıladığında
ilk nefes alırken ki,
hırçınca ağlamaklı halindeyim.
düşüncelerime
düştüğüm sevdanın anılarındayım...

Ve seni yaşayarak ağlamayı sitemkarlığıma,
Seni sensiz yaşamanın yalnızlığını bile
haketmiyorum...
Böylesine haram işler gibi.
bir lokma günahı yudumlar gibi
seni taa iliklerime kadar
acımasızca kendime kaçırdığımı,
yaşamı koytuluklarıyla
Görücü usulü sevdalanışımı
ve seni düşlerimce yaşamayı haketmiyorum...
seninle ayni gökyüzü altında,
Göz bebeklerimde,
sır gibi sakladığım gibi yaşamayıda
Dizelerimin uçurumlarında
Ahengli intiharlarımdan şaşmamayıda.
Ben seni hakmemeyi bile haketmiyorum...