Mümkünse az deş hayatı
Ve düşe kalka yürüdüğü gibi herkesin,
Sen de yürü git yoluna...
Bir düştüğün yerden bir daha düşmemeye,
Bir düştüğün yere bir daha düşmemeye çalışarak yürü.
Ama şunu bil ki hepimiz;
Aynı yerlerden düştük,
Aynı yerlere düştük defalarca...
Hemen kalkıp, yeniden ve çabucak başlayanlar kazandı bu maratonu.
" Duracak" en az kullandığın bir yaşam şekli olsun.
Yürü git yoluna ve hiçbir şeye balıklama atlama;
Derinliğini bilmediğin çukurlardaki tehlikeleri düşün,
Tökezlediğin taşların küçüklüğünü önemse…!
Emekledin, yürüdün, koştun, zıpladın da sen,
Ya öğrendin mi;
Kanatların kırılmadan uçmayı?
Sığ sularda boğulmadan yüzmeyi? … Hıı?
Uzun bir yaşam kavgan var,
Neler yaşayacaksın daha neler...
Öğreneceksin, öğreteceksin;
Güzel çirkin bir arada,
İyi kötü iç içe olacak.
Hiç kimse kusursuz değil,
Hiçbir hayat çizgisi düz değil…
Şaşıracaksın, sevineceksin, üzüleceksin,
İncinecek, inciteceksin ister istemez.
Sevecek, sevileceksin
Ve sevişeceksin…Her şeyi unutup…
Sev,
Farklı ol,
Farkında ol,
Seçici ol,
Birleştirici ol,
Sahibin ol.
Değerlisin, önemlisin sen.
Hayatın bir ucundan değil, tamamını tut.
Yürü git yoluna, düşe kalka
Ve mümkünse en az hasarla...
24 Şubat 2012
Kayıt Tarihi : 13.12.2013 04:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!