Heeey! Bayım! Şiiri - Nazife Abaylı

Heeey! Bayım!
Evet sen!
Birisi bir şey mi dedi?
Ateş püskürüyorsun,
Topla kendini!

Bu asabilik,bu kin,
Söyle nedir derdin?
Herkesi kendine düşman ettin,
Nedir bu gurur,bu kibirin?

Yazdıklarımdan alınıp,
Kızma sakın bana,
Dost acı söyler dostuna,
Güvendiğin mekana,
Kimler geldi,kimler gitti zamanında?

Bilesin bu dünya kimseye kalmaz,
Aşağılamakla insanları,
Dost asla kazanılmaz,
Bu mekan kimseye yar olmadı,
Sana da olmaz.

İnsanlara güvenin kalmamış senin,
Nefret kaplamış içini,
Kinlenmişsin.
Yüreğinde sevgiden eser yok,
Kaybetmişsin.
Budur aslında,sevgisizlik derdin.

Her gün birini fırçalarsın,
Boş yere insanların kalbini kırarsın,
Korku ekerek yüreklere,
Saygınlık mı kazanacaksın?
Dinle!
Bu gidişle,
Bir gün yalnız kalacaksın.
Topla kendini,
Sonra yanar ağlarsın.