Hedo Şiiri - Ufuk Nazım

Dışarıda kar yağıyor
İçeride Hedo
Yeşil gözlerinde keder
Elleriyle kor atıyor
Sacın üstüne.
İki eli belinde
Kendine zor yeten nefesiyle
Harlayacak birazdan;
Ussulca üfleyerek kora
Can verecek Hedo.
Avluda;
Mahsun bir çocuk
Nenesinin gülen gözlerinden
Hayatın içine akıyor.
Şosede bir otobüs
Onbaşı elleri dolu dolu
Kasketi terlemiş geliyor.
Ömür gibi tükenen
Bir o kadarda güzelleşen
Zamana küfürler ediyor.
Hedo bir sigara sardı
Dumanında gençliği tütüyor
Bir seni seviyorum torunum
Bir seni diyor.
Pağaç pişti işte
Buram buram tütüyor,
Sarıyağı ekmeğe çalan
Ellerinde eriyor zaman.
Şimdi bir manidir
Eriyen zamanda
Sevdiğinden ayrılamayan:
“Evlerinde
Lambaları yanıyor
Göz göz olmuş
Ciğerlerim kanıyor.
Beni gören
Deli olmuş sanıyor.
Ölürümde;
Ayrılamam yar senden.”

(Ninem Hediye Kaya’nın anısına)