Hediyem Şiiri - Yunus Özkan

''Yıldızlara sordum yoksun
Köşe başları tutulmuş aşktan
Gece alaca karanlık
Yıldızlar görünmüyor şehrin ışıklarından
Al götür beni en tenha şehrine
Kimsenin gözü değmesin sevgime
Sus! ! !
Duymasın kimse
Bir sen bir ben olalım sadece...''

Yaşamak delicesine,tutku ile bağlı
Yalnız kalınmayacak kadar heyecanlı
Gözlerine bakarken içimde ki çocuğa seslenen sen...

Ben çok değil bir kaç zamana giderim
Bil yeter, Kokunu hapsettim içime
Gözlerin ise hala yazmama sebep

Sana Bakarken En Çok Ne Hoşuma Gidiyor Biliyor musun?
Kalbimin Atışını Hissediyorum...
Arada teklese de Dayanabilir miyim bilmiyorum
Ama Bu vakitten sonra ölsem bile mutlu gideceğim...
Biliyorum...

Söyleyebilirim,
Tarif etmesi zor olan kelimeleri
Dizerim ardı ardına
Hiç Ölmemiş gibi yazabilirim ruhuna...

Hiç okunmamış satırlarda kendini bulabilirsin
Mirasım umut içinde beni yaşayan aşkına
Hediyemdir...
Ölümüm kutlu olsun uğruna...