Hediyem Şiiri - Ersoy Oktay

Tanıdım dünyayı artık, iniş ve çıkış çekilmez bu pespaye,
Tabiat bağışlansa boş şimdi. Sendin en güzel Hediye.
Anlamaz en derin alimler, bütün mesailerini versede,
Kapanmaz yaralar bıraktı yokluğun, bende aşkından ziyade.

Yoksun, şimdi yok, kainat benim olsa ne olur, kaç yazar.
Ömrü tüketsem çalışmakla, kazanamam nurundan nazar.
Ah şuh bakışlım dinginliğinin dünyada eşi benzeri yok.
Son ferman bana aitti, dönemedim, çok pişmanım çok.

Gidemem olmadığın bir yere, zaten yok mecalim, takatım.
Karmakarışık ruh halim, ebediyen çaresizliğe düçarım.
Yık geç, gül eğlen. Vur en sıkı tekmeni karşılaştığımızda.
Bir kere gül yeter. Görsün gözlerim ahiri hayatında.

Kapansın istiyorum tüm gözler görmesinler halimi,
Ben bitmeliyim veya parçalamalıyım olmaz hayalimi
Hediyem iyiliğini bilmektir bundan sonra muradım.
Rabbim bana bağışladı yüreğini, kördüm anlamadım.

Yer yarılsada içine girsem, yerle yeksan olsam.
Tutunacak elim olmasada, kolsuz, bacaksız kalsam.
Mutluluk kaçak bir tilki şimdi, bilmiyorum kimle nerde.
Giderim peşinden ama kavuşamam, budur bütün mesele.