Hediye Şiiri - Önder Yücel

Önder Yücel
44

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Hediye

Dün koşa koşa gelmiştim sana,
Kapalıydı hava, aynı kapının kapalı olduğu gibi,
İlk başta aldırış etmedim.
Hava kapalıydı olabilirdi daha önceleri de oluyordu.
Kapın kapalı olabilirdi her şeyin bir ilki olduğu gibi
Oturdum, oturduğun apartmanın merdivenlerine,
Cep telefonunu aradım, kapalıydı
Otobüstedir eve geliyordur, olabilir dedim.
Yüreğimdeki lanet olası sesi susturabilmek inadıyla yeniledim
Kapalı olabilir.
Kısa bir süre her şey yoluna girer dedi
Beynim, yüreğime meydan okurcasına
Her şey yoluna girer.
Ne kadar zaman olmuştu merdivenlerde oturalı bilmiyorum.
Ama sigara izmaritleri uzun bir gece geçirdiğimi söylüyordu.
Dışarı çıktım, ilk adımlarımla sırılsıklam olmuştum.
Bir an kendimi dev dalgaların, fırtınanın ve gök gürültüsünün altında
Okyanusta bir tahta parçasına tutunmaya çalışırken gördüm.
Başaramadım tahta parçası kayıp gitmişti elimden.
Sonra yine dünyama geri döndüm.
Son yılların en korkunç en berbat havasını içimde hissederek.
Sanki yağan her damla yağmur
Erkekliğimin vermiş olduğu ve onun için dışarıya dökemediğim göz yaşlarımdı.
Ve işte göz yaşlarım içime akıyordu.
İçime akmak zorundaydı,çünkü erkekler ağlayamazdı.
Çıkan fırtına sanki 1.70’lik bedenimde
Bir yukarı bir aşağı, bir sağa, bir sola esiyordu.
İnen her şimşek, yüreğime saplanan bir hançerdi.
Saat kaç olmuştu acaba?
Kaç saattir buradaydım.
Bir ses duydum sonra
“Bu Temmuz sıcağında da çalışılmıyor.”
Sesin geldiği yöne baktım.
Bir polis memuruydu konuşan.
Ve beni kendime getiren.
Gitmişti...
Beni bırakıp o ağlayan erkekle birlikte gitmişti.
Fırtınada yitirdiğim tahtam başkasına yardım etmeğe gitmişti.
Bedenindekileri fırtınaları söyleyen o adama gitmişti.
Yüreğindekileri sunan o adama gitmişti.
Kapısı bana her zaman açıktı ama başarısızlığa uğramaktan korkuyordum
Hislerimi ona söyledikten sonra onu kaybetmekten korkuyordum.
Hava aydınlıktı, güneş sıcaklığını olanca gücüyle hissettiriyordu.
Ama kapın kapalıydı, cep telefonun ve hayatın bana kapalıydı
Daha önce görmediğim ve bundan sonra göremeyeceğim kadar
Açıktı hava ve kapalıydı.
O gün hissettiğim en sıcak gündü ve en soğuk gün.
O gün hava olabildiğine kuru, olabildiğince yağmurluydu.
O gün sessizlik hakimdi gök yüzüne
O gün gökyüzünde kıyametler kopuyordu.
O gün benim doğum günümdü.
Ve yüreğimdeki sesi dinledim en sonunda,
Baba yadigarı Smith-Wesson’u
Beynime dayadım,
Kendime en içten dileklerimle
Bir kurşun hediye ettim.

Önder Yücel
Kayıt Tarihi : 13.2.2010 00:44:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Önder Yücel