Güneş karlı dağ ardından doğar,
Ya Rab! akılsız başa akıl mı yağar..
Işıksız odaya neylesin güneş,
Bir derde kapıldım, ölümle kardeş
Kan damladı gülün bağrından,
Binlerce deniz kaldı kan çağından.
Yandı sular, tutuşup yandı,
Her yanı saran ateşten ummandı..
Dev aynası karşısında küçücük insan,
Birbirinden ayrı farklı farklı binbir lisan,
İnsan bir mıh için at vururken,
Paraya taptılar durup dururken
Sonra gözlerini kapatıp yürüyenler, ufka
Onlar gözleri yaşlı, onlar kalpleri yufka,
Bir savaş açtılar nurlu bir savaş,
Güle merhem ürettiler yavaş yavaş,
Kardeş dünyaların, kardeş insanları,
Dinlemeyin size anlatılan masalları
Avuçlarında ateşi kaldıranlara bakın,
Sizde aydınlığa doğru bir meşale yakın...
Gözlerinizde şimşekler çakmaz mı sizin,
Sahibi değilmisiniz yakılan mazinizin?
Bir oyun şimdi küfre davetiye,
Cennet yasak cehennem hediye
Kayıt Tarihi : 4.1.2007 14:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!