Yine garip kaldın, yine yalnız bu diyarda
Ve yüreğin yine yarda
Sen ne kadar geri almaya çalışsan da
Her taraf zulmet, çile, ızdırap
Kaldın sen de Yusuf gibi kuyularda
Bu yol çok çetin, bu yol engebeli
Hak nebi demedi mi “beli”
Ben, benden geçtim geçeli
Yürek senden geçmiyor, düşmüş bitap
Miat doldu, tez vakitte ölmeli.
Yunus! Beni de götür neye
Hani gittiğin, mezarlığı olmayan o köye
Bu dem, ben de Hak diye diye
Çile varmış, çile yokmuş ne çıkar!
Bu demdir, can dostumdan hediye
Kayıt Tarihi : 6.5.2006 11:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aynur Yazıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/06/hediye-42.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!