Hedef devam Şiiri - Sebahattin Kömürlü

" kadın, Eksiktir, yarımdır" dedi. başkan.
Biliyordu yarımı, eksiği.
Beyni karıncalanmıştı bi kere,
Kadın, onun indinde,
onun tarafından yaratılmıştı.
Bu yüzden anadoluda çalışan kadın,
Çalışamazdı şehirde.
Doğurduğu çocuklara bakmalıydı kadın.
Koca çalışıyor ya,
Kır dizini otur evinde.
"Kadın" kendi kızı ise,
Milyarlık danışmanlık görevi ile
Atılıyordu ileriye.
Diğerlerine
"Üç öğün simit, çay neyine yetmiyor", bi de,
İş arıyorsun memlekette.
Böyle olmalıydı düzen.
Iki ünüversite bitirmek de ne?
Beş çocuk doğurmak varken,
İş gücüne katılmak niye?
"Ümmettin halifesi" idiler.
Bunlar biliyorlardı bu işleri.
Ve,
Adamın biri de dedi ki;
" diyalog kurmadan, dava kazanabiyormuyuz ki"
Bu, güdük,
Öğrenmişti diyalog kurmayı.
Bir zamanlar,
Meydan okuyordu " gerçek" adına,
Savunuyordu gerçeği.
Bu ne tür döneklik ki,
Satıyor meslektaşlarını.
Şimdi,
Ankara sokaklarında
Hukuk arar oldu kendi kendini.
Yağmur altında ıslanmayı öğreniyordu avukatlar.
Ve biri,
Tek başına,
Korumak için "onru"
Yürüyordu başkente oto yolda,
Yağmur yağıyorken üstüne,
Adım adım,
Adım atıyordu
Karanlığın üstüne.
Kararlıydı
Başkenti aydınlatan güneş ile,
Girecekti başkente.
Polisler,
Saldırıyor başkentte avukatların üstüne.
Avukatlar bile giremiyor tbmm'ye.
Bu ne iş ki milletin meclisi,
Kapanıyor avukatların yüzü ne.
Ve
Bir yalaka dedi "sen ne anlarsın yalakalıktan"
O, öyle alışmış ki yalakalığa,
Yalanmaya devam ediyordu boyna.
"Ağzından lağım akıyor" dedi,
adamın biri bu yalamaya,
Bu yalaka,
başladı lağımını yalamaya.
Yine saldırdı sağa sola,
Mesaj gönderdi ağasına
Nasıl yalaka olduğunu
Anlattı ağa babasına
Çok yakında,
Yalama bakanı olacaktı,
Beklentisi vardı reisten.
"Enflasyonu tek haneye indirmeye kararlıyız " dedi. Reis.
Enflasyon neydi ki.
Böyle bi şey de mi vardı.
Hem, ekonomi diye bir şey mi vardı nemlekette.
"İslam" varken,
Ne gerek vardı başka şeye.
"Yer yüzü halifesini "
Dinlemezse yer yüzü,
Çeksin çileyi.
Baro başkanlarına,
"Baronlar" dedi.
Bi dangalak.
Bu utanmaz "zurriyetsiz" alçak ,
Kuyruğunda kıl olmuştu emperyalizmin.
Ne milleti kalmıştı ne milliyetciligi,
Yürümeğe takatı kalmayan bu yaratık ,
Hukuku sıfırlamıştı aklında,
Amacı,
Yok etmekti ulusun erdemini.
Takmış yakasına al bayrak rozet,
Yürüyor emine ahenkli adım
Yanında başbakan başkan ve reis
Gururlu emine emin gelecek
Basında türbanı milyon dolarlık
Gözünde gözlüğü kara kocaman
Ümmetin halifesi olmak kolay mı
Etek mi tayyör mü altı pantolon
Yakışmış ayağına ayakkabılar
Ahenkli ahenkli yürür emine
Ümmet emin elde,
Elde pet şişe,
Neylesin emine, enişte işte.
Patır patır patlıyorda patlama
Başkan telefonda
İşverene " geçmiş olsun" der
"Arkandayız" der.
Arkası olanlar
Memet paramparça adapazarında
" bu ölümler ülkesinde yaşamak istemiyoruz " der . Vekil.
Umursamaz başı örtülü kaltak .
"Kadının adı yoktu" diyen, bu kadın,
Bir şeyler dedi.
"Devletimizin, milletimizin yanında olmak için, zor şartlarda üretime devam ettik" dedi patron.
Bunca ölüm yetmez gibi,
Devlet taşıyor bu katillerin atığını
Mehmetciğin canı can değil ki.
"Ölmek fıtrattındaydı" onun.
Umurundaydı başkanın,
Seçmeseydi bu mesleği,
Da, bu meslek değil di.
Mehmetcik taşımazdı patronun atığını.
Anladınız mı?
Nasıl değişti devir,
"Zor şartlarda üretim yapıyor " patron.
Her şey,
Ne güzel kurgulanmış değil mi?
Ayasofya cami olu verdi.
Kimse bi şey demedi, memetlerin ölümüne,
Başkan neler neler dedi,
Yine förtletti gözlerin,
Çekti göbeğini içeri,
İlikledi düğmelerini,
Kolaçan etti etrafını,
" yıkacaklardı ayasofyanın minarelerini"
"Tarihe ihanet olmanın yanında, hukuka da aykırı "
Kocaman aklıyla bi sürü şey dedi.
Tek parti rejimiymiş,
İhanetmiş falan filan da dedi.
Bitirdi en sonunda cumhuriyeti kuranları.
"Bunlar ne kadar zalim ve haindi ki,
Yok etmişlermiş ecdat yadigarı eserleri."
Bunları dedi, dedi geçti.
Dolmuştu saf saf sultanahmet camii,
Saf tutacak yer kalmamıştı ki,
Açıldı ibadete ayasofya
Koşun ümmeti müslimin,
Bu,
Bu tam bağımsızlık simgesi.
Bu zamanlar,
Bi garip zamanlardı.
Vatan kurtaranlara "hain" diyen zamanlar,
Gemi azıya almışlardı bi kere,
Düm düz ediyorlardı yeri göğü.
Yakılacakları yakıyor, atılacakari atıyorlardı.
Hemen hemen her şeye meydan okuyor,
Gerektiğinde de kıstırıp kuyruklarını,
"Yanalış anladın" diyorlardı.
Kapağı kapalı düdüklü tencere gibi,
Hiddet biriktiriyorlardı.
"Ama şu güzelliğe bak"
Güzellik, öyle güzeldi ki,
Gülüyordu başkanın gözlerinin içi,
Bir kanal düşünün ki,
Sergiliyor kendini,
Yeşil alanlar üstünde bin katlı binalar,
Zengin olacaktı "katar" emirinin avaneleri,
Başkan neşeli,
"Yapacam" dedi.
yapacaklarını yaptıktan sonra,
"Allahım beni affet" dedi.
Allah affetti.
Bu kadardı
bunca katilliğin bedeli.
Çürümüşlük şartmış yeri göğü.
Allah duymuyormuydu bunca garibin ahını,
Yok,
Yoksa o da mı bıkmıştı, bunca karışık işten,
Atatürke beddua eden bir ibne,
Allahla dalga mı geçiyordu ki,
Allah'ı aracı kılıyordu kendine.
Kurtuluş günüydü bu gün günlerden,
Mevlidler okundu dualar edildi,
Verdiler veriştirdiler bir birlerine,
Biri,
Sakallı biri dedi ki "biz size ne yaptık"
"Mahkemii kübrada iki elim yakanızda olacak"
"Kızım vuruldu, ben de vuruldum" da dedi.
Neydi bu yobazın alamadığı,
Elbette para,
Az gelmişti alçağa,
Para için gazilik bu kadar olur başkan.
Konuşsana başkan.
" malazgirt neyse, çannakkale neyse, sakarya, dumlupınar neyse"
Demek kolay,
Oralarda varmıydı bir tek göt gılı?
Konuş başkan konuş,
Göt gılı yaptı seni, göt gılların ,
Göt gılı oldun başkan.
Bir tek sakarya gazisi dedim mi?
Hani para.
Konuş başkan konuş,
15 temmuz sana yaradı.
Gaziler sokakta, şehitler mezarda.
Senin mangırlar man adasında,
Faiz yetmiyor sana,
Bi de ,
Haraca bağladın kemalı,
Satılık daire mi kaldı adamda.
Doğmuyon başkan,
Doymayı mı unuttu karnın.
Doy artık doy.
O, uzamıyan bıyıkların, nasılda şeytani bi ruh katıyor sıfatına,
Kalpazan dediklerinde sana,
Sesin çıkmadı ama,
Kalpazanlık az kalır yaptıklarının yanında,
"Allahın bir lütfu " dedin.
Sonra,
Bir sürü yalaka çıktı ortaya,
17-25 aralık dediler,
Ne demekse,
Dediler işte.