(Türk-Orta Asya Ezgileri Turan dinlemenin coşkusuyla…)
Karlı buzlu selamı, yamacımda dağların
Hoş türkü, kulağımda kurtların uluyuşu…
Yıldızların kelamı, yorgunluğu çağların,
Unutmak cezamızmış, bağların kuruyuşu!
Bozkurt peşine düştüm, dedi bura Ötüken,
Kurulmuş otağına, kaş çatar Korkut ata…
Dedi; “Türk uyuşmasa, kaybolmazdı Ötüken
İnsana bela, yapmak, hata üstüne hata!..”
Uyarmışken Orhun’da taşları dikiciler
Türk unutup Türk’lüğü, Başbuğ bilmiş mankurdu…
Tanrı kutunu almış, eskimiş demirciler
Macar’a Tuğrul küsmüş; Oğuz’a da Bozkurdu!
Tarih çağlayanında, Oğuz Han buyruğudur,
Türk’ün ayak bastığı, tüm dünya Turan ili…
Rüyam da ezberledim, Kürşad fermanı şudur;
Asenalar öğrensin, öğretsin Göktürk dili!
Okudu Yılgın Yağmur, Yusuf Has Hacip* sözü;
Yeniden tütmeliymiş Turan’da Türk ocağı…
Uyurken dahi Türk’ün açık olmalı gözü,
Yoksa dolar düşmanla, Anadolu kucağı.
Unutma Yağmur Orkun, yarınlarda gözüken
Sende oğluna söyle, Hedef; Turan, Ötüken..!
*Yusuf Has Hacip: Kutadgu Bilig yazanı…
….. x x x
Aşiyansız, 03.01.20 – 10.44 Y.Y.
Nebi Ünler
Kayıt Tarihi : 14.5.2020 00:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!