Hedef Tahtası Şiiri - Salim Erben

HEDEF TAHTASI

Siz bu şiiri okurken
Ben çoktan bu şantiyeden
Ayrılmış olacağım
Artık ne sesimi
Duyulacak telsizlerde
Ne de beni göreceksin
Isı merkezinde
Olmayacak sözler yürek acısı
Ne de izin isteyeceğim
Gece yarısı
Bu zavallı yüreğim olmayacak
Artık kimsenin hedef tahtası
Seni sevenlerine bırakıp
Ben ise
Özlemle bekleyenlere gideceğim
Nedense hep hatalı ben oldum
Nedense hep kırmızı ışıkları
Benim üzerime yaktın
Ben ne yaptımsa sana
Bir türlü yaranamadım
Hadi şimdi için rahat etsin
Gidiyorum
Ben yine bildiğim
Doğru yoldan gideceğim
Ama ışıksız ve karanlık olmayacak
Elbette bir yeşil ışık bulunacak
O kırmızı ışıklar
Bir daha üzerime yanmayacak
Elbette hedef tahtası
Ve zalımların maşası
Hiç olmadığım gibi
Yine de olmayacağım
İşte gidiyorum huzurun olsun
Çektiğim acılar artık son bulsun
Nasıl olsa senin için fark etmez
Belki çok şanslıydı
Beli de çok yaşlıydı diyeceksin
Yarın bu saatte ben yolda olacağım
Ve ilk defa sesimi duymayacaksın
Fırçalar sahipsiz
Sorular cevapsız kalacak
Belki ilk defa düşüneceksin
Neden kırdım diye
İçini kemirecek yokluğum
Ve ilk defa kendinle hesaplaşacak
Neydim? Ne oldum? Ne olacağım?
Sonra görmek için göz
İyi duymak için kulak
Yürüyebilmek için ayak
Tutmak içinde el arayacaksın
Körü körüne yılanlara sarılacak
Dalacaksın düşüncelere
Kendini baştan başa yenileyip
Zalımlıga hayır diyeceksin...