Ben aslında sana çok şey derim de,
Gerek yok yormaya hiç kimseyi.
Varsın bütün veballer boynuma kalsın,
Herkes de beni kabahatli sansın.
Gerçeğin eninde sonunda ortaya çıkmak gibi bir huyu vardır.
Yoksa iki kelime yalanla sıyrılmak varken,
"Susmak asalettir," derim, atarım içime.
Karanlık yolları, aşılmaz denilen dağları,
Fırtınaları, kahramanlıkları, kafa tutmaları
Geride bıraktım, aydınlara meşale yaktım.
Yoksa hangi zincir dizginlerdi beni?
Kolay mı sanıyorsun "kalemsiz bir şair" olmayı?
Kalemleri, sayfaları bir kenara koydum.
Hepinizin riyakârlıklarında iliklerime kadar doydum.
Ben de işte kendime böyle bir hedef koydum.
Kayıt Tarihi : 15.8.2025 18:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!