Yazılar - Hedef, Dava Ya Da Mefkûre

İsrail Filistin'de her geçen gün daha fazla toprağı işgal ediyor?

Sadece Filistin değil Suriye’ye ait Golan Tepeleri'ni de işgal altında tutuyordu, şimdilerde ilhak etmenin planlarını yapıyor.

Sadece bu kadar mı? Elbette değil, bilindiği gibi Yahudilerin vaat edilmiş topraklar (Arz-ı mevut) olarak kabul ettikleri Nil ile Fırat arasında kalan toprakları da gözüne kestirmiş durumda ve uyguladığı politikalarla ve aldığı desteklerle bu amacına adım adım ilerliyor.

Bu gücü nereden alıyor?

Elbette ki kendisine koymuş olduğu hedeften. Nedir hedefi? Büyük İsrail...
Hedefine ulaşabilir mi? Bu sor bu yazının konusu değil.

İsrail'i bir kenara koyalım ve burada çok basit bir bir soru soralım şimdi: Bir şeyi elde edebilmek için hedef koymak yeterli midir?

Değildir elbette.

Eğer önünüze bir hedef koymuşsanız o hedefe ulaşabilmek için elinizde bazı şeylerin olması lazım.

Yani bir davanız olmalı, yani bir mefkûreniz.

Olması da yetmez, bunlara tüm varlığınızla inanmış olmanız ve ne olursa olsun asla vazgeçmeden mücadele edebilecek azim ve kararlılığınız olmalı.

Buna adanmışlık deniyor. İnanmış olduğunuz davaya kendinizi adamamışsanız başarıya ulaşabilmenizin hiçbir mümkünü yok.

Karşılaşılan zorluklar zaman içinde o hale gelir ki insanın tüm gücünü ve enerjisini bitirir.

Adanmışlık ruhu işte tam da burada devreye girer ve kişiyi vazgeçmekten alı kor ona yeniden ayağa kalkma cesareti ve mücadele etme azmi kazandırır.

FETÖ'cüler meselâ... Ya da (bir davayı temsil etmiyor olmasına rağmen) körü körüne bağlı oldukları partilerinden asla vazgeçmeyen ve kızıp durduğumuz CHP'liler meselâ
.
Hep kötü örnekler değil mi? Evet, öyle...

Ama var mı iyi bir davamız? Varsa ona ne kadar sahip çıkıyoruz, çıkabiliyor muyuz? Bu sorulara samimiyetle cevap vermemiz lâzım.