Kısık, olabildiğince kısık
Sentil çakısıyla ayarlı gibiydi bakışları
Her ikisi de aynı açıklıkta o gözler
Bakmıyor dövüyorlardı sanki
Yaramazlıklarımdan bilirim
Kızılcık dalı geldi aklıma o bakışlarında
İyi haşlardı.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta