Saat,
Dırnaqları üste tekrar,
Ve geceden keçmiş qaranlıq menim.
Heçleşmek kimi,
-Alma alma-, lezzet!
İnanıram...,
Heç gökden asılı deyil,
Ayağlarımdan asılmış fikrim.
Haydi söyle....,
İsyanlığın faciye qeder gözel olduğunu...!
Tanrıdan başlanan gözlerim, sözcük - sözcük!
Yox...
Helede şair olmaq istemirem
Yanlız,
Damlalar,
Yere düşmeden çatlayırlar,
İNANMASANDA!
Kayıt Tarihi : 4.6.2007 02:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İŞTE O ZAMAN VAR OLACAĞIZ...
HANİ;
YOKLUĞUNDA VARLIĞI ANLAŞILIR YA İNSANIN....
İŞTE AYNEN ÖYLE...
TEBRİKLER....
harika yazmışsınız.düşünme ve düşündüğünüzü ifade etme biçiminizi beğendim..
hepsini okuyacağım.
istanbul'u görmek istiyorsunuz sanırım.inşallah gelirsiniz.ve umarım istanbuluma da bir şiir yazarsınız:)))
sevgiler
nurcan usta
TÜM YORUMLAR (3)