Şiirde aslolan ifâde gücü
Mihrabı belirsiz savruk his değil
Manasız her hece tek tip görgücü
Şiir idrak etmek ihtiras değil
Hedefsiz tek hece şiire zarar
Kendince kendini şiirde arar
Haberi yok amma ayarsızlık var
Şiir münacaat örf miras değil
Uyak ahenk seyir maksadı seçin
Nerede ne zaman ne için niçin
Şiir baş kaldıra gerçek âşk için
Bâdeyi içiren maşuk tas değil
Şiir mavi yeşil belki renksiz mor
Şiir benden beter ben şiirden zor
Kaçtıkça arkamdan tam gün koşuyor
Üç mısra akletmek söz tahmis değil
Nazım yok ölçü yok yok adet oldu
Kametsiz sözcükler ibadet oldu
Niyet mevt fikirler istimdat oldu
Lütufla gelir bu ihtisas değil
Şiir saat değil zamana esir
Hep beni kahretti gayretsiz nesir
Azıcık kurcala kimler müessir
Bir sürü cümleler müesses değil
Şiir ses âşk sesi gözyaşı erir
Hep ahenk hep ahenk renge renk verir
Dirilir duygular tekrar yeşerir
Dört mevsim oynanır son piyes değil
Sükût ve temaşa tarifsiz henüz
Çağıl çağıl renk renk masmavi eşsiz
Mısraya gözyaşı eklense sessiz
Şâirin gözyaşı vicdan ses değil
Bakış duyuş ilham ve edebiyat
Şiir akşamları kime emanet
Tıpkı iklim gibi pek çok ihânet
Hecenin çığlığı bana has değil
Kayıt Tarihi : 10.9.2009 16:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)