Hecelerin Sanıklığı Şiiri - Serkan Yavuz

kumsalların kaç kum tanesi varsa
gözyaşın olmuş şimdi
çöle düşmüş bir sevdam var
nefesine muhtaç

yangınım bedenimden öte
sensizliğinden öte buralarda
sıcak ve düz ovaların sıcağı alıyor
bir bedevi bir de güneşin sessizliği

çöllerin kum kokan düzeliğinden
yağmurların sen kokan ağlayışlarına dalıyorum
bir şafağın gölgesinde
senin doğuşunu bekliyorum

saniyeler geçmezken
akreple yelkovanın
tatlı sohbetini dinliyorum şimdi
iki hecede

yalnızlığım ve ben bir hücrede
umutlarımla sen bir diğerinde…

yarına inat bir tek hecede
sana ağlıyorum
şarkıların bitmezliğinde

duraklar boyu bitmeyen yolun
son yolcusuyum
elimde bir roman
gözümde bir zaman boşluğu

haykırdığım dağlar
yolların bitmezliğine senden sonra tanık

sen sevdiğim
seninleyken geçmeyen bir ömür
benim aşkıma yegane sanık