HECELER ARASI HAYSİYET
Sevmek diyordu ve duruyordu adam. Bir soru, düğümlüyordu kendini iki bulutun arasından. Ne bulutun karasına, ne güneşin sarısına, ne damlanın yarasına bakıyordu. Hiç içine girmediği bir kadının gözlerine akıyordu. Acıyan kalbine acı(ya) mıyordu. Ağlıyordu. Ağıtı şiire benziyordu.
Sevmek vicdanı silmektir
Dünü günü yarını ötelemek
Çiçeğe ve çocuğa gülümsemektir
Gülümse(ye) miyordu. Ölümsüyordu. Nefessiz kalmak değildi duruşu. Boğuluyordu. Sonsuzluğun soluğu içine doluyordu. Yaralı bir kuş tanıdık harfler mırıldanıyordu.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla