Koştum yoruldum hayatın çarkında
Kinini kustu üstüme yorgun geceler
Kimse değil mi bu zülümün farkında
Yazıldıkça şekillendi yorgun heceler.
Ne bir ses, ne bir fısıltı, ne yağan kar
Üstüme çığ gibi çöktü kabus geceler
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



