Bir vakit olsaydı elinden tuttuğum
Yüzlerine gülücükler kondurduğum
Siyah sırma saçlarına el vurduğum
Arama, zaman sarkacında ben yoktum
Güneş gülümserken yeryüzüne doğru
Vakit geçmiş çoktan öğleyin olmuştu
Yeri göğü inleten paralı ordu
Üstümüze bombalar yağdırıyordu
Siperden seyrettim alemi dünyayı
Dünyanın eli bıçaklı, eli kanlı
İnsanlık için söylenen martavalı
Yüzüme çarpıyordu hava rüzgarlı
Elimi yere, yüzümü göğe vurdum
Sırtımda hayaller gerçeklere durdum
Gerçeklerin acılığında yoruldum
Boş verip mezarda divana kuruldum
Ağıtlar döktüm ikiyüzlü riyakar
Dünyanın gerçeği ölümdü vefakar
Yalnız bırakmazdı insanı cefakar
Bilirim her şeyin ardında sonuç var
Zehirden zemberekler yaptım zamana
Gülerken ağladım insanlık adına
Yaşadığım çok şey yalnızca şamata
Bugün söz verdim yepyeni bir hayata
07.12.2014 – İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 7.12.2014 12:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne söylediği nereye gittiği
beli olmalı ki sözlerin
zevkle okunmalı
okuyucusunu doyurmalı
Kaleminize sağlık sayın Mehmet Çoban
adına tezahur ve tebaruz
etmesi temennisiyle..
Ayrıca HECE'nizi ve yüreğiniz
TEBRİK EDİYORUM Selamlar
TÜM YORUMLAR (6)