Hece = Kendince Şiiri - Mehmet Çoban

Siyaset oyunu Ülkemizde seçim var. Seçim nedeniyle kulaklarımız bombardımana uğradı. Bir tarafta oy isteyen partiler… Diğer tarafta halkın yükselttiği duygular... Oy isteyen partilerin ülke yönetiminde deneyimleri var… Oy isteyen partiler bir dönem, tek başına veya koalisyonlarla iktidara gelmişler. Kısır çekişmeleriyle, yaptıkları yanlış icraatlarla halkın gözünden düşmüşler. Ama yine büyük bir pişkinlikle biz gelirsek bütün dertler bitecek diyorlar. Partilerden bazıları devletin temel ilkeleri olan, Atatürkçülük, laiklik, cumhuriyetçilik gibi değerleri diline pelesenk etmiş… Hayata, siyasete bakışını bu değerleri dile getirerek ifade ediyor. Sanki diğerlerini düşmanlıkla itham ediyor. Partilerden bazıları ise dini, manevi, geleneksel değerleri diline pelesenk etmiş. Hayata, siyasete bakışını buna göre yapıyor. Bazı marjinal partiler var… Genel görüntü arasında ciddi şeyler söylediklerine inanıyorlar… Ama genel görüntü, bundan on yıl önce neyse. Bundan yirmi yıl önce neyse.. Bundan otuz yıl önce neyse hep aynı. Yani diyeceğim merak edip geçmiş seçimlerde neler konuşulmuş diye medyada bir araştırma yapsanız bir şeyin değişmediğini göreceksiniz. Ancak iyi veya kötü halk bir şeyleri değiştirmiş… Halkın değiştirdiği şey, artık ben kavga istemiyorum… Halkın yükselttiği duygulara baktığımızda halk ikiye ayrılmış… Halkın bir kısmı siyasette aktif… Bunlar genelliği oluşturmuyor… Partiler üzerinden siyaset yapıyorlar. Partilerin sözcülüğünü yapıyorlar. Onlara göre partiler hayattır. O hayatı yaşamıyorsak her şey bitmiştir. Sanki bir varlık mücadelesidir. Bu azınlığa göre bütün suçlar diğerlerine aittir. Kendilerini hiçbir zaman suçlu saymazlar. Soygun mu var? Tüyü bitmedik yetimin hakkı mı var? Kaçakçılık, çalıp çırpmak mı var? Memur, milletvekili, bakan, başbakan maaşlarıyla trilyonluk zengin olanlar mı? Büyük işlerde alındığı ifade edilen rüşvetler mi? Veya şimdi bütün belediyelerin yaptığı, görüntü makyajı olan kaldırımlar sökülüyor, takılıyor. Birileri kazandırılıyor mu? Bütün bunları kim yapıyor dendiğinde, her partili karşısındakini gösterir. Onlar yapıyor. Kendileri… Kendilerini mi hiçbir zaman yapmamışlardır. Yapmıyorlardır. Yapmayacaklardır. Peki, halk gerçekten böyle olduğuna inanıyor mu? Sizler bu satırları okurken, gerçekten böyle olduğuna inanıyor musunuz? Toplumun genelinden yükselen söylemler… Hiç birinin diğerinden farkı yoktur! .. Hemen hepsi, iktidara geldiğinde veya belediyelere sahip olunca, tenkit ettikleri ne varsa yapmaktadırlar. Halkın genel inancı böyledir. Bazen sorarım şikayet edenlere… Madem böyle niye onları seçiyorsunuz? Desenize… Hepiniz birsiniz, kendi çıkarlarınıza bizi alet etmeyin… Desenize… Sizlerin çıkar sağlamak için yaptığınız siyaset oyununa ben dâhil olmak istemiyorum… Cevaplar sıradandır… Vatandaşlık görevimizi yapıyoruz… Biz görevimizi yapalım da işi onların vicdanına bırakalım. Peki, onların vicdanına inanıyor musunuz? Göreceğiniz, muzipçe, acı gerçeği yansıtan bir gülümsemedir. Anlıyorsunuz değil mi? Cevaplardan biri de… “Hepsi aynı, hepsi kötü de, biz kötünün iyisini seçiyoruz” Yargıya bakın… “Aslında hepsi kötü, hiçbir işe yaramaz ama biz kötünün iyisini seçiyoruz” Benim aklım duruyor bu tür söylemlere… Sizin duruyor mu? Benim bu tür söyleme karşılık içimden bir ses yükseliyor… Ben kendimi tertemiz görüyorsam, niçin kötünün iyisine bulaşayım ki? Niye vicdanı olduğuna inanmadığım, kötü olarak tanımladığımla aynı noktada olayım… Üstelik onları destekleyerek, çıkarlarına alet olayım ki? Hayatı algıladığım andan itibaren karşıma çıkan konular… Anlaşılamayan laiklik, demokrasi anlayışları… Kirlilikten kurtulamayan siyaset, siyasi seçimler, yönetim biçimleri… Rüşvetsiz iş yapılamadığına inanılan bir ortam… Sanki bir kaos… Veya korku filmi gibi… Anlaşılamayanlar, kirlilikten kurtulamayanlar… Önümüzde, arkamızda, sağımızda, solumuzda kol geziyor… Sanki korkudan kurtulmak için, birine oy ver kurtul mantığı sergileniyor. İşte bu noktada… İnsan kendisi için karar verecektir… Ya bu kirliliklere, oyunlara bulaşmayacak, alet olmayacak… Ya da kervana katılarak oyunun ahengine kapılacaktır… Bir siyaset oyunu oynanmaktadır.. Ya oyunun oyuncusu olacaktır… Ya oyunun figüranı olacaktır… Ya da oyunun seyredenleri olacaktır… Veya onurla ben artık bu oyuna ortak, alet değilim diyecektir… Kanımca herkes, kendi kişiliği doğrultusunda yönünü seçecektir… Ben inanıyorum ki… Onurlu insanlar… Biz onurlu bir yaşam istiyoruz dediklerinde, oyunlara ortak olmayacaklardır. Siyaset Siyaset kimlik belirlemedir. Ve ben Müslüman’ım Ne demek istiyorum ki? İnsan Müslüman’ım demekle ne demek istiyordur? Kur’andaki ayetlerle sıralayalım. 1. Yalana, yalancılığa karşı, yalandan yalancıdan yana değil, onlardan ayrıyım 2. Riyakârlığa, riyakârlara karşı, onlardan yana değil, onlardan ayrıyım 3. Zulümden haksızlıktan yana değil, adaletten yanayım. 4. Sınıflamaktan, sınıflaşmaktan yana değil, eşitlikten yanayım. 5. Rüşvetten, iltimastan yana değil, haktan yanayım. 6. Dünyevi hırslardan yana değil, ahiret yolcusu olan, dünyadan gelip geçenim. Peki, siyasetçi deyince aklıma ne geliyor? Aklınıza gelenleri sıralıyorum. Müslüman olarak, onlardan yana olabilir miyim? Siz ne diyorsunuz? !