Hece Hece Perdeler

Bir boşluk,
Ardı sarhoşluk...
Her şeyin yanında bir
Ansızın şey daha belirir.
Âmâ gözlerim ilk kez mi açıldın?
Eşya, eşya, eşya, eşya... Neler kaçırdın...
Bambaşka bir şey belirdi, göz perdesinin,
Sıyrılırken gözüktükçe ardı hadisenin.
Sanki her harfin, göklerin, her sesin, her bitkinin,
Bambaşka bir şey yanında beliriyor gözlerin...
Boşlukta sıkışmış, gözlerin görmediği mânâ,
Bir, İfâdesiz, ifâdenin kucağına
Sağır, dilsiz ve bir âmâ düşmüşüm,
Gerçeklik içinde ölmüşüm.
Harflerin yanında başka harf;
Sanki açılmamış zarf.
Dilsizim harfe,
Tarife...

Gerçek... Göz...
Hakîkat dansöz...
Yeni açılmış gibi
Özün şimdi kazınmış dibi.
Gördüğünü ilk kez, görür, hisseder
İlk kez varlığım, varlığı, uzanıp eller...
Bütün duyduklarım ve eğer mesajsa her nefes,
Kaçırdığım onca sohbetten kalan, yalnız esef...
Tâ en baştan başlayıp da geçmezsem üzerinden,
Her şeyi kaçırmışım hem de hiç mi hiç kaçmazken.
Bunu biliyorum; boş istek geri dönmek..
Gereksiz, gidemeyeni istemek...
Bir sahte üstü dev gerçeklik;
Durduğun ev gerçeklik!
Kaçmayan kaçtı;
Göz açtı...

Sadece
Hak hece hece
İşlemiş hakîkati
Muazzam bir hâlk’in rikkati!
Ve şimdi şaşkın bir çocuk gibisin,
Dünyaya yeni gelmiş bir konuk gibisin;
Şaşkın, hayretli bakıyorsun, rikkatle yaşama;
Hakîkatle hakikâtten ayrılmamış aşama!
Bilmiyormuşsun hiç dil ve şeyler dilini
Yeni lisân, yeni ses; yeni yeni...
Bütün geçmişin yeniliği
Bir hakîkat deliği:
Kapalı açık;
Gir ve çık...