ne zaman anladım ne mekan bildim
uzadım dünyaya göğe sivrildim
sevda ezberimden yazını sildim
hakikatten çıkıp bühtana döndüm
aşk-ı güzaf serde yürekte delik
hanidir yorgunluk nerde zindelik
nedir kaş nedir göz nedir ki belik
ten şehrini geçip Eman'a döndüm
bahçelerden geçtim gölgeydi dünya
aşkıma mayınlı bölgeydi dünya
hani candan öte özgeydi dünya
mekandan vazgeçip zamana döndüm
arşla yer arası çile dolmaz mı
az yaşayıp çokca ölsem olmaz mı
ruhum uçup sahibini bulmaz mı
hayattan çerkedip hitama döndüm
muhalif yar yüzünü yeryüzü sanma
hayale aldanma nisyana kanma
masivaya dalıp nafile yanma
zübde-i alemdin talana döndün
Kayıt Tarihi : 9.7.2011 05:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Münzevî Muhayyelât](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/09/hece-donusum.jpg)
çirkin bir koro söyler var-yok düetlerini
@..
üzerimde yırtılası ağlar var
ana baba gardaş haldaş sılada
aramızda asırlar var çağlar var
hakkı dedim diye boynuma geçen
urganımdan sızan kara yağlar var
gülüm solgun bahçem talan vaktim dar
neyleyeyim seralar var bağlar var
yaşıyorum zanneden kalabalığa inat
mezarda hayat süren nice sağlar var
sen gül oyna nadan kır kadehleri
nasılsa senin için bin bir ağlar var
@..
TÜM YORUMLAR (2)