Aklıma uyup, yorgunluk, argınlık demeden uzanıverdim yemyeşil kırlara
Akşam kızıllıklarına kadar, oradan oraya, duygularımı kıldım fora
Arsız yaşam her gün sıkıp bunaltmıştı beni, elektriklerimi saldım toprağa
Ay doğarken döndüm evime, güzelce bir banyo, sonra ise yorgunluktan yatağa
Ertesi gün midem açlıktan kıvranıyordu kapıverdim poğaçayı elime
En güzel günümün arkasından, sıkıntılarım gitmiş neşem ise tam yerinde
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
