“Ne anlaşılmaz adamım ben” diye söze başlamayı, asla sevemedim inan
“Nasıl anlaşılsın, anlaşılmazlığı kafaya koymuş, sürekli pimpirik olan”
Nice zamanlar öldürdüm boşuna, şimdi duygularım kaybolan zamana pişman
Nostaljilerim vardı hayatımın her köşesinde, anılarım benim için can
Ne güzel düşlerim düşüncelerim vardı geçmişimde, geri gelmeyecek olan
Nedenini boşuna aramam, her geçen zamanda, yaşayan ömrümdendir solan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
