“İncir çekirdeğini doldurmayan düşüncelerle uğraştım” gecenin ikisi
“İmdat çığlıklarım sessizliğe boğuldu, gecede çınlarken, sessizliğin sesi”
İrkintiyle çıktım dışarıya, dışarı serin, yalnızdı gecenin sessizliği
İki yalnız, biri ben, biri gece, sessizlikte sessizce yaşadık sensizliği
İrili ufaklı yıldızlar ışıldıyordu gökyüzünde, seyre daldım şenliği
İçimdeki fırtınaları salıverdim boşluğa, yankılandırdım derinliği
İzinsiz hayaller kurdum geleceğe, hayallerim biraz uçuk, biraz sinirli
İstemsiz nöbetler geçiriyor aklım, akıl zamana mahkûm, zamansa kibirli
“İki dirhem bir çekirdek” yaşam hayal ettim, çok oldu hayallerim tükeneli
İyilikleri seyrettim yaşam içinde, gördüm ki iyilikler de bananeli
İnsanı seyrettim insanlık değerinde, insan olmuş her konuda bahaneli
İyiliklerin karşılığında beklenen şeyler, nedense sıfırı bol haneli
İmrendiğim ne varsa artık kitaplarda kalmış, kitaplarsa toz içinde kirli
İmkân bulup kitap okuyanlara baktım, azı insanca, çoğunluğu kibirli
İnişli, yokuşlu koşturdum gece içinde, aklım zıvanadan çıkmış, zırdeli
“İncir çekirdeği doldurmayan düşüncelerle uğraşmak zor, çok ağır bedeli”
13.08.2013 – İzmir
Şiir 25 hece olup, her mısra aynı harfle başlar, biter.
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 13.8.2013 07:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

namık cem
yaşarmış denir, manalar kalpden
çıkar, sonra hayale girermiş
hayal ise bir sebep tahtımda
suretleri dokurmuş yani
şekillendirirmiş. Belki bu
şekiller tatbik sahasına girer
de insanlar da istifade ederler.
En azından bir şeyler üretilmiş
oluyor. KUTLARIM
TÜM YORUMLAR (11)