“Selamı çok görüp vermeyeceğim sana” der gibisin sanki kalbin bana hep küs
Söylemek istesem kalbimdekileri, dinlemek ister misin, yoksa der misin sus?
Sıradan bir şey değil, ortalık karışık, sanki bulutlar yere inmiş, koyu sis
Sorarım ona buna çaresi yok mu bu işin, sanki kanser, kaplamış ur, habis
Al gel haydi düşünü, düşüncelerini, konuşalım, barışalım, bitsin kavga
Acılar yetmedi mi, az mı dökülen yaşlar gözlerden, inmez mi öfken toprağa
Arkamızda beyler, kattılar bizi önlerine uşak diye, soktular kavgaya
Aklımız uçup gitti, gelmez mi geriye, oysa şimdi akıllı olmakta sıra
Ala boyanırken, düşler, düşünceler, ne olacak dönüşsen kabadayılığa
Arkanda olanlara güvenme, çıkarı görünce hemen giderler peşi sıra
Al kuzum ver kuzum hesabına dönüşen dünyamızda, sen insanlığını ara
Altın yumrukların varmış gibi, var gücünle elini kolunu boşa sallama
Tut ki dağları sen yarattın, sanki yanardağ gibi öfkelerin, kime şatafat
Tarihin karanlıklarına gömülme, geçmişte kaldı, güne söyle yapma inat
Tanrı yarattı her insanı eşit, hiç görme kendini farklı, sahi bu ne rahat
Temelden beğenmiyorsan Tanrı’nın yarattığını, çık ortaya bir de sen yarat
İnsanız ben, sen, o hepimiz, elimizde güç var diye, hiç insanlık silinir mi?
İnsan olan, onun bunun sözlerine bakarak, bencil kışkırtmalara gelir mi?
İnan, insanca düşünüyorum, farkım yok diğer insanlardan artık tut elimi
İyi bakarsan görürsün, çıkarları için birbirimizle kavga ettireni
Yeniden mi doğsun ay, kan gölü çukurlar üzerine, düşünme ölüleri say
Yarın çok geç olabilir, ölüm uzak değil, diriliş yakın Allah diyecek hay
Yaptıklarınla hesaba çekildiğinde, her şey bitecek, haline o gün vay, vay
Yeter kendi kendimle söyleşmem, ben bu kadar katı değilim, düşümde dolunay
Irksal üstünlüğüm mü var insanlık değerlerim alçalmışsa, görmezken insanı
Iskaladığım ilkelere, kurallara bakmalıyım, içimdeki insanlığı
Islık çalıp geçiyor muyum yoksa insanlığı, sayarken bütün ayrılıkları
Istırapsız yaşam için dinlemeliyim, insanı eşit yarattım diyor Tanrı
21.10.2009 - İzmir
25 heceli şiir, her kıtada mısra başları ve sonları aynı harle başlar, biter.
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 21.10.2009 10:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Tebrikler...
Güzel bir çalışma.....
TÜM YORUMLAR (22)