Hece 25 = Ayaklarıma Şiiri - Mehmet Çoban

Ağaçlar arasında dolaşırken, yapraklardan fısıltı geliyor kulağıma
Aşağılardan kulaklarıma doğru gelen, gürültülü, güçlü, korkunç havlama
Arsız kuşlar tepemde uçuyor, arılar kızgın, sanki çomak sokmuşlar kovana
Ayrık düşlere ulaşıp, ben kendimi kaybedince, ne söyleyebilirim sana?

Aşkın cilvelerine yenik âşıkla maşukun hüznü, güneşin ışıklarına
Aydınlığı karanlığa değişen nice kara düşler, giriyor mezarlarına
Akan suların sesinde yürüyorum, dikenli otlar anlamlı bakarken bana
Aklımdan geçenleri hiç kimseye söyleyemem, gizli bütün sevgilerim sana

Altından aba gösterilen zamanda yaşarken, özgürlüğüm kaldı baharlara
Aydınlık beklerken gün, baskılar, zulümler dönüştürür hayatı karanlıklara
Azgın hırsın akla egemen olduğu zamanda, ölüm, kan kusarken hayatlara
Ağaçlar arasından ardıma bakmadan yürüyorum, parıldayan ışıklara

“Ahenk”, “denge”, aklımı, düşlerimi, düşüncelerimi alıp giderken zamanda
Arkası yarın düşler kurmak istemiyorum, günlerimi yaşarken baharında
Acılardan uzak, sevinçleri yaşayan mutlu, güzel, iyilik dolu yaşamda
Adımı yazdırmak istiyorum insanlığa, elimden akıp gidecek zamanda

Ayaklarıma yorgunluk düşerken, göğsüm atıyordu, umutlu coşkunluklara
Akşama doğru gidiyordum, güneş karşımda, ben kendimi bıraktım ufuklara
Ay doğmadan evimin yolunu bulmak ümidi, sürüklüyordu heyecanlara
Aştım küçük tepeleri, yüzümü döndürdüm uçsuz bucaksız yeşil ovalara

02.11.2011 – İzmir

Şiir 25 hecedir. Her mısra aynı harfle başlar ve biter.