Hece (25) = Altın vuruş Şiiri - Mehmet Ç ...

Akşamları doğurdum düşlerime, gün telaşından uzak, anılarla baş başa
Alıp başımı gitmek için karanlık düşlerimden, gecede özgün aydınlığa
Akıp giden zaman durmaz biliyorum, insan, insanlar kaybolup gitse de çağda
Altın vuruşla vururum zamana, düşlerimi, ilkelerimi yazarım ana

Kalem olur, inancım, bilgim, bilincim, kimliğim, onurludur, zaman ise, kaypak
Kılıçtan keskin düşüncelerim vardır benim, konuşulanlarsa, çiziyor zikzak
Kalbime engel koyamam, dur diyemem, sever, sayar, hâkim olansa, çıkarcılık
Külkedisi misali masallar beklemem, inancım çizer geleceğe, aydınlık

Sen ey gönlüm, es bütün güzelliğinle, rüzgârlar kıskansın, selama dursun, sus pus
Sırası gelmeyen bütün hesapları görelim, olmasın geleceğimiz, makûs
Söyleme “böyle gelmiş böyle gider” diye, asla hiç kimse söyleyemez bana, sus
Silik yaşamlara yarın güneş doğacak, aydınlanacak karanlıklardaki us

Altın vuruşudur insanın kendini bulup kendisi olması, gerçek aşkına
Allah’tan ilkemdir, inançlı, onurlu yaşamım için, asla “kullara kul olma”
Alıp kalemi tutmalıyım hesabımı, “geçen geçti, kimseye kalmadı dünya”
Aydınlık için, insanca hazırlanmalıyım, Allah’ın huzurundaki hesaba

Muhakeme kurmalıyım her gün, sormalıyım kendi kendime “bugün ben ne yaptım”
Muhakkak mazeretlerim vardır yapmadıklarım için, kendimi hep kandırdığım
Mazeretlerimle kaybettiğim zamanları saysam, ömrümün çoğudur, ben yandım
Moral verseler de boştur, artık bana, kurtuluşum için bir “altın vuruş” lazım

19.10.2009 – İzmir

25 hece, mısra başları, sonları, kıta başları ve sonra aynı başlar biter aynı harfle