Heç Utanisan Şiiri - Ahmet Karaoğlu

Dedemden intikal eden araziyi babamın vefatından sonra; kendi köylülerimizce fırsat edinip; zaman, zaman vermiş oldukları rahatsızlık nedeni ile hak takibini mahkemeyle yürütmekte idik. Geçen yılar yine mahkemede duruşma için ağabeyim, ben ve diğer hak sahibi olan; sevimli, nur yüzlü, kısa boylu ‘Muko Hala’ diye hitap ettiğimiz halamızla birlikte salonda duruşmayı bekliyorduk. Saat yaklaşmıştı, köy tarafının avukatı da civarda tanınıp, bilinen
M. Hocanın torunu idi. Muko Hala; o kısacık boyu ile iriyarı çam yarması avukatın tebessümlerinde önüne geçip, bileklerine sıkı,sıkı sarılarak;
- Biz sennen ata dede gomşusuyıh sen niye o murdar muhdardan taraf olisan, yazık ki birde M.Hocanın da torunusan. Demez mi? Erzurum