Aslında
Durup durup
Aynı şeyleri yazıyorum
Ama o ne hırs
Sanki
Kalemimin ucuyla
Bir pası demirinden kazıyorum
Hey gidi metal hey
Ete kemiğe bürününce can
Hep senin borun öttü dünyada
Testere bıçak balta falan
Hep deler eti
Keser
En yiğidin de
En korkağın da yüreği
Aynı çürük malzemeden
Nasıl olurdu
Kalpler çelikten olsaydı
Kılıçlar kemikten
Mermiler etten
Etimizse dökme demirden
Civa aksaydı kan yerine damarlarımızda
Olamaz mıydı sanki
Savaş alanında korkmadan yürümek
Sağnak yağmur altındaymış gibi
Sadece paslanma tasası
Olsun
Dükkanda vardır yedek parçası
İşleri kesatlaşırdı ölüm meleğinin
Hipermarket çağının
Bakkalına benzerdi
Ölümü kaybedince hayatın
Nesi eksilirdi
Kayıt Tarihi : 10.2.2010 22:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!