Sensiz Yaşamak /hd Şiiri - Haydar Demoğlu

Katıksız bir ekmek gibi,
Sensiz yaşamak.
Yarınlarından umutsuz...
Ölüm döşeğinde ki hasta sanki
Sensiz yaşamak.
Umutla, dua için uzanan,
Bir çift ayanın, hayali gibi...
Sensiz yaşamak.
*
Bilmiyorsun umudu,
Bilmiyorsun yalnızlığı,
Tek bildiğin şey,
Vurdumduymazlık,
Kırık umut,
Yıkık hayal,
Sensiz olmak...
Sanki çölde yaşamak,
*
İstiyorsan git,
Git haydi, durma…
Bırak, bırak beni;
Hayalinle baş başa,
Döner diye, boş bir umutla...
Dönmeyeceğini, bildiğim halde,
Alıştırırım kendimi,
Seni, sensiz yaşamaya
*
Bilemezsin, bilemezsin...
Ruhsuz ve duygusuzsun,
İçinin titrediği,
Tüylerinin ürperdiği,
Kanının donduğu...
Yalnızlığın dalgınlığın da,
Kalbinin çarpışını,
Kapının çalışı sanmak...
İşte budur,
Sensiz yaşamak.
Biliyor musun?
Demoğlu'nun bittiği andır,
Sensiz yaşamak.
Haydar Demoğlu-İzmir