Kerbela’dan Gazze’ye hd

Bir od düştü yüreğime, yanıyor içim.
Bugün on muharrem şehit olmuş Hüseyni’m,
Ali Ekber, Abdullah, körpeydi efendim,
Habersizdi yezit tuzağından, Hüseyni’m.
*
Irak diyarında bir yer (çöl) Kerbela şehri,
Yeşermez topağı, ağarmaz kara seri,
Taşı, toprağı, ağacı kan ağlar dertli,
Çünkü gördü Hüseyin’e edilen zulmü.
*
Kerbela; başından eksik olmaz hiç bela
O günden beri, toprağı doymuyor kana
Zalim Yezit lanet yağdırttı buralara,
Makber oldu ora, Hüseyin evladına.
*
Var, Ehlibeyti seven her yürekte yara
Bu yara bir mirastır, evlattan evlada,
Dünya var oldukça kanar her dem bir damla,
O gün on Ekim Cuma'ydı kıydılar Şaha.
*
Bu vahşete dayanamadı gün; karardı,
Bu acıyı gören ay; buluta saklandı,
Bulut bu acı karşısında kan ağladı.
Doymamıştı Yezit kesik başa saldırdı.
*
Resul torununa kıyan Yezit’e lanet,
Cebrail toprak getirdi, aldı Muhammed(sav) ,
Verdi Fatma’ya dedi Hüseyn’e şahadet,
Şehit oldu pir kana bulandı emanet,
*
Rüyasında görmüştü, dedesi Muhammed(sav) ,
Kopmuştu Resulün yüreğinde kıyamet,
Hasan, Hüseyin Hakka biat etti elbet,
Susuz şehit edilmeleri ayrı bir dert,
*
Hüseyin oruçtu, Muharrem’in on’unda
Susuz şehit oldu, açmadan oruç uda,
Tekme attı Yezit, yere düşmüş başına,
Murdar yezit, kıydı Ali evlatlarına.
*
Bu nasıl bir vahşettir, bu nasıl bir zulüm,
Ortadoğu’da eksilmiyor kana doyum,
Yakılan, kesilen, vurulanlar hep masum,
Dün Gazze’de Kerbela’yı yaşadı yavrum.
*
Bugün Muharrem; Allah’ım yalvarıyorum,
Zalime fırsat verme diyen; Demoğlu’yum,
Din, Dil, Milliyet adına olur mu zulüm,
Kerbela’dan Gazze’ye dursun artık kıyım,
Hüseyin hürmetine kabul et dileğim.
Haydar Demoğlu / İzmir