Cemaline bakınca, kamaştı gözüm,
Nurdan yaratılmış, yar o, senin özün...
Görünme gözlere yar, nazar değmesin,
Sen; hakkın aşkından yar, çalan mızrapsın.
Senin cemalinde yar, ben beni gördüm...
Kör idi; açıldı, şu gönülde gözüm,
Düşme yar el diline, olmasın sözün,
Sen; hakkın bağında yar, açan bir gülsün.
Demoğlu; bahara benzetti cemalin,
Sen; içime doğmuş yar, nurdan güneşsin,
Serpilme gönüllere yar, solmayasın,
Sen; hakkın katında yar, perde-i mahsın.
Haydar Demoğlu-Erzurum 1989
Kayıt Tarihi : 11.1.2007 14:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
kimi cemaller nur gibi parlar...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!