Gönülmün Bahçesinde /hd

Gönlümün bahçesinde, oturdum bir gün
Seyrettim güllerini de, açmış renk, renk,
Güller üstünde ötüşen bülbüllerin,
Nağmesi veriyordu, içten bir ahenk.
*
Gönlümün bahçesinde, arıyla güller,
Benzer; petekte bala, sevdalı gönüller,
Nazlı yârin gönlünü çalmış, yadeller,
Perişan oldu bu yürek, hançer ister.
*
Gönlümün bahçesinde, güneş batarken,
Gönlü çalınmış yâr’imin, kervanı geçti,
O, zaman; yüreğime bin hançer girdi,
Yasa büründü gözümde, gönül bahçesi.
*
Gönlümün bahçesinde, yaşanmış aşklar,
Leyla, Mecnun, Aslı, Kerem’den destanlar,
Bendeki aşk, olmasa da, onlar kadar,
Aşk yasındayım, yaşayan ölü kadar.
*
Gönlümün bahçesinde, kaldım bir garip,
Gülemiyorum, ağlasam derler ki ayıp,
Sevdanın düzündeyim, yok bana sahip,
Yaşarsan çile, ölürsen bir acayip,
Demoğlu; dünya umman, ben damla kayıp…
Haydar Demoğlu// Erzurum 1986