Bu dünyanın, kordan narına...
Yandım; ateşine harına...
Gece gündüz, kara bahtıma,
Kandım dünyanın yalanına.
Dünyanın; başı sonu yalan,
Dert, tasa ile geçer zaman,
Gel bebek, biraz da sen uban,
Yalana kanıp, bir yol oyalan
Dünya baki ebediyete...
İnsan yalan, biten ömrüyle,
Kimi; dert tasa, kimi sefa...
Yalansın, topraklaştığında.
Demoğlu; dünyanın yalanı...
Var mı, yalana kanmayanı?
Olmadan, insanın hayâlı,
Biter ömür, sarar toprağı.
(Haydar Demoğlu-İzmir)
Kayıt Tarihi : 18.1.2007 11:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan yalan, biten ömrüyle,
Kimi; dert tasa, kimi sefa...
Yalansın, topraklaştığında.
Demoğlu; dünyanın yalanı...
Var mı, yalana kanmayanı?
Olmadan, insanın hayâlı,
Biter ömür, sarar toprağı.
(H.Demoğlu-İzmir)
Bir gr aklı mantığı olanlar yalanlara kanmıyor.Kananların hali ortada....bu insanlar ne yapıyor.
Mal sahibi mülk sahibi hani bunun ilk sahibi,
Saygılar,selamlar
Hamiye Alkış
TÜM YORUMLAR (1)