Canımdan Bir Parça… /hd

Yeşerince çimenler, Erzurum’un ovasında,
Niceleri can verir, ovalıya sevdasıyla,
Deli kalpler de; birleşirken aşkın hülyasın da,
Seni ben, hep canımdan bir parça, saymışımdır ya!
*
Olmazdı, gecelerim kâbus, gündüzüm karanlık,
Dönmezdi; kışa yazım, görseydim seni bir anlık,
Sağırlaşmazdı; duysaydı sesini kulaklarım,
Seni, ben hep kaderimde, kaderimde ararım.
*
Benliğimde bir durgunluk, gözümde var boşluğun,
Duvarımda hayalin, odama hâkim yokluğun,
İçmişim seni; sanki bedenimde sarhoşluğun,
Hiç kayıp olmuyor ki; içimde yerin boşluğun.
*
Titrek mum ışığında, yazarken sana nağmeler;
Sana hislerimi sen değil, ancak seven anlar.
İnsafa gelir, feryadımı duysa, karlı dağlar...
Sensiz; yüreğim harap olmuş, gözlerim kan ağlar.
Demoğlu’da; oturmuş kapkara bahtına yanar.
Haydar Demoğlu-Erzurum 1988