Yeni makinedir insan; bir yaşında,
Ve derken başlar, otuz beşte arıza,
Altmış dan sonra, parçada uymaz daha,
Çünkü artık ölüm yaklaşmış, o ruha.
**
Âlemin, kimi gafletin uykusunda,
Mutsuz, ahirette kimi dünyasında,
Dünya han, yolcusu ömür, nasıl olsa,
Ömür boş, ölümle noktalanıyorsa
**
İnsanoğlu; bir varmış, bir yokmuş ile
Başladığı yerde biten, bir hikâye,
Bir yol tutmuş gidiyor, herkes kendince,
Ektiğini biçer insan, son deminde.
**
İnsanlar da kopar, kıyamet kanımca,
Azrail; ruhu bedenden ayırınca,
Kul; gençliğini geride bırakınca,
Benzer; kurumaya yüz tutmuş ağaca.
**
Demoğlu; dünya varına bel bağlama.
En ağır dert, son durak, insanoğluna,
En karanlık çıkmaz, topraktır vücuda,
İnsanlar; benzer, yanıp biten, bir muma,
Ölümdür; bedende azgınlaşan yara.
haydar demoğlu/Erzurum 1990
Kayıt Tarihi : 7.6.2007 09:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yaşarken varsın öldükten sonra bir masalsın sırrı bu mu acaba insan olmanın.? ..
namık cem
Başladığı yerde biten, bir hikâye,
Bir yol tutmuş gidiyor, herkes kendince,
Ektiğini biçer insan, son deminde.
ektiğini biçer son deminde...
mükemmel dizelerdi...
yüreğiniz ve kaleminiz daim olsun üstad...
saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (4)