-*- Ay, Han’a Doğar Bakarsın Camdan -*-hd
Ay, han’a doğar, bakarsın camdan
Ya buluta girerse ay, hüzün gelir arkadan
Hayatta; öyle acımasız ki zaman,
Akar gider, ömürden, candan…
Nem duvara, gam insana düşman,
Değere, anlamlar katan sevgidir inan.
Arakasına bakıp; var mıdır ey vah ey! Demeyen
Nasılsa ömür kısa, yağmur olur, damlası senden
Ancak gün doğar, güneş açar arkasından,
Yârin dal gibiyse; sonra yağmur ve güneşten,
Hani yaprağı güler ya ağacın, zevk alırsın hayattan.
Ay doğar cihana, açar umutlara yelken,
Nazlı yârin güneşi ısıtır sabahı, kalan közle akşamdan.
Damardan girer göze fer olur sevdan
Aşk dediğin nedir ki tik taktır, iki kalpte atan.
Nar’ı paylaşıp, tanesiyle, alıyla, nasiplenmek harından,
Gönül ne ay’dan geçer, ne han’ın cam-ı nikabından
Haydar Demoğlu / İzmir
()
Kayıt Tarihi : 20.11.2008 14:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönül ne ay’dan geçer, ne han’ın cam-ı nikabından

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!