Asker’im, efkârlı gecelerin birindeyim.
Masamdaki çayla, rakı niyetine demlenmekteyim.
Parmaklarım arasında sigara, sanki bulutlardayım.
Yudum, yudum, nefes, nefes, hasretlerdeyim.
Aynı gecenin efkârıyla uzandım sılaya,
Hayallerle hasret giderdim, inceden doya, doya.
İşte askerlik bu; bazen neşe bazen hüzün güya,
Bir mektup birde teskere sabır verir sineye.
Yine aynı gece, doluyum, ağlayacak gibi
Askerliğimim elli dokuzuncu günü, ben bir acemi.
Hele bu benim ilk gurbetim, öyle zor geliyor ki,
Şu an oturduğum kantin, bana labirentti sanki.
(haydar demoğlu//Manisa)
Kayıt Tarihi : 25.6.2007 11:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
manisa batıkışla da acemi birliğinde askerken yazdığım bir şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!