Anadolu’mun Köylüsü (hd)

-*- Anadolu’mun Köylüsü -*-hd
Taşıdığı kanını, doğduğu topraktan almış,
Bu toprağın kültürüyle yoğrulup, pişmiş.
Nasırlı eli-ayağı yorgun; fakat dinç,
Vücudu sürülmüş toprak gibi çizgilenmiş,
Hayatla mücadele onu yormuş.
O, yıkılmamış, hep ayakta kalmayı başarmış,
Yılmamış; kayıp ettikçe hırs kazanmış
Her şeye rağmen insanı sevmiş,
Kendini sevgiye adamış,
Yorgunluğunu bir tas ayranla atmış,
Kızgınlığında; bir cigara sarmış.
İneğe anam, öküze babam dermiş,
Çünkü ekmeğini onların sırtıyla kazanırmış.
Nankör olmamış, nankörlük nedir bilmemiş.
Anadolu’mun; köylüsü, çiftçisi, işte buymuş.
Haydar DEMOĞLU