Sen yoktun ve ben seni özlemiştim
Hazzo pulo pasajı'nda bir dirilişin
Bilmem kaçıncı günü vardı gösterimde
Dişlerimi kırmış, gözlerimdeki paraları
Mendilci çocuklara yâr etmiştim
Simit alacaklardı rivâyet o ki
Varsın yalan söylesinler,
Kandırsınlar beni kaçıncı ömrümü
Yaşadığımı dahi unuttuğum anında hayatımın
Ben, kendimi kandıramıyorken
A'ceb-ül acaib hayallerimden dahi vazgeçmişken
Kandırsınlar aşk malulü hâllerindeki beni
Ha bir eksik, ha bir fazla olmuş negâm
Hazzo Pulo'daki iskemlelerde öğrensinler
Aşık olmayı ve kaybetmeyi o çocuk dünyalarında
Çay içmeyi, kedilerin boyunlarını okşamayı
Ve yalandan yaşadıkları çocukluklarını
Geçmiş zaman ölüydüm, hatırlamıyordum
Şimdi fazla diriyim ve gözlerimin gördüğü
Beynimi kaplıyor günden güne
Ve iskemle aşkları yaşanır oldu bu köhne pasajda
Yalnızlıklara gölge düştü, Juan bir esmeri aldı
Kanatlarının altına ve gülüşünü resmediyor
Juan, bir avcı kadar titiz bir katalan
Ben senin kucağına düştüğümde
Kadınlardan kaçıyordum, şimdilerde yalnızlığı yaşıyorum
Genç aşıkların gölgesi altında ve
Bir dirilmemiş, doğmamışın ölüsü üzerinde
Sırtlan salyaları akışık duruyor
Gözlerim dolsa da ağlamayacağım
Katilinin bir polis olduğunu bilecek
Ama tek bir polise, tek bir küfür etmeyeceğim
Küfürlerimi, defter yaprakları arasında kurutacağım
Vakti gelene dek duracaklar oracıkta ve öylece
Öldüm ölesi hayatımdan çalmaktan fazlasını yapmadılar
Şimdi görüyorum faili meçhullerin üzerinden
Kaç ömür daha geçmiş ve hiç bir cinayetin
Hiç bir canisi dahi faili meçhullerin
Faillerini katiyen tanımıyorlarmış
Polisler, ah polisler hepsine tek, tek sormuşlar
Tüm katillere sormuşlar ama tüm polislere soranı yok
Ben Hazzo Pulo'dan ayrılacağım, yakındır
Yalnızlıktan da kurtarıp kendimi
Yalnızlığından hisseme düşene sahip çıkacağım
Ve sen ellerini, sakallarıma sürecek
Ensemin ayazlarında gezdireceksin
Yol kenarlarında öpeceksin, utanmayacaksın
Hem sen, seversin beni
Mendilci çocukların, çay içmeyi sevdikleri gibi
Öyle katıksız, öyle gelişigüzel,
Öyle şımarık, öyle kararsız, isimsiz
Ve öyle işte...
09.12.2010 İstanbul
İhsan ÖzmenKayıt Tarihi : 3.7.2014 23:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!