Aşk sınandıkça değerlenir,
Aşk uzaklığın simgesi kederli..
Uzak kaldıkça büyürdü aşk,
Hasret dimağında cilvesi..
Kavuşamadıkça güçlendi aşk,
Nefes kadar kederli..
Ayrılıklardan beslendi aşk,
Kavuşmak için bahanesi..
Yusufu kuyuya attıran sadakati,
Aşk olmamıştı hiç böyle meşakkatli,
Sabır Taşı yusufta yontuldu miskinleşti,
Ve aşk olmamıştı hiç böyle meşakkatli..
Hasret vucüt buldu iki sinede,
Aşk manasına kavuştu iki yüzde,
Bir sinede baba hasreti ciğerlere,
Diğer sinede her demde eriyen beden..
Aşk olmamıştı hiç böyle meşakkatli,
Gölgeler kadar yumuşak ve zehirli,
Sınandıkça aşk değerlendi,
Kavuşamadıkça güçlendi..
Kirli zihinlerde yer edinmedi aşk,
Kutsal gönüllerde tahtın sahibi..
Her isteyene gelmedi aşk,
Sahibi gönlünde aşkı sahiplendi..
Aşk tüm zerreler ile meftun olmaktı,
Aşk ruhunu teslim etmekti..
Aşk fani alemde değildi,
Aşk ilahi ile filizlenmekti..
Afşin Dualı
Kayıt Tarihi : 7.4.2025 09:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!