Bir gece vakti, adalet sessizce yürüdü,
Sokakları dolaştı karanlıkta.
Ayağının altında taşlar bile titredi,
Çünkü o, Hazreti Muhammed'in halifesi Ömer’di.
Yoksulun ekmeğini sırtında taşıdı,
Açlığın dilini bilirdi.
Gölgesi bile merhametle eğildi,
Çünkü o, Hazreti Muhammed'in halifesi Ömer’di.
Kılıcı hakikat gibi keskin,
Sözü dağları devirirdi.
Bir bakışıyla bin yürek titredi,
Çünkü o, Hazreti Muhammed'in halifesi Ömer’di.
Geceleri ağlardı gökte yıldızlar,
Onun için dua ederdi çöl rüzgârı.
Zulmün zincirini kırdı bir nefeste,
Çünkü o, Hazreti Muhammed'in halifesi Ömer’di.
Bir çocuk gibi gülerdi bazen,
Gözyaşları sel olup akardı.
Ama adaletin önünde eğilirdi herkes,
Çünkü o, Hazreti Muhammed'in halifesi Ömer’di.
Kayıt Tarihi : 22.6.2025 10:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!