Namı değer;
Ömer bin Hattab
Ömer-ül Faruk
Emir-ül Müminin
İkinci Halife gibi
Adlarla anılan
Hazreti Ömer;
İslam öncesi hayatında da
Yiğitti, Cengâverdi
Mertti ve Sertti
Uzun boylu, esmer tenli
Tutuğunu, koparan bir zattı
Kısacası, düşmanına dertti
Kimsenin karşısında, eğilmez
Sözü dobra, dobra yüze söylerdi
Kimseden, asla sakınmazdı
Kimsenin, lafını çekmez
Anında, işini bitirirdi
Öyle, kabadayı, Başeğmez birisiydi
İslam; Hz. Ömer-i yoğurdu
Olgunlaştırdı, iyice yiğitleştirdi
Çok adeletlendirdi, yani adil oldu
Adalet, dağıttı; Halife, seçildiğinde
Adil olmak ve adalet dağıtmak çok zordur
Bu yükü, kaldıramayacağın söyledi! ..
Ağır bir yük yüklediğinden, şikayet ediyordu
Hatta Oğlu Abdullah'ı Halife seçelim demişler.
Hz. Ömer de, buna karşılık
Bir evden, bir kurban yeter
Bu kadar hassa olan; Hz. Ömer
Medine’ye hicret ederken
Kâbe de namaz kılıp, dışarı çıktığın da
Kılıcını çekerek;
Ey Mekkeliler, Ey Kureyişli’ler
Ben, bu anda itibaren yola koyulup
Medineyi Münevvere’ye, hicret ediyorum.
Karısını Dul, Çocuğunu Babasız
Bırakmak isteyen varsa
Haberi olsun ben yoldayım
Diyecek kadar gözü kara bir yiğitti
Bu insanlık ondan çok şey öğrendi
Allah (cc) ondan razı olsun.
Tiran- 10.06.2016
Tahsin KoçKayıt Tarihi : 25.6.2016 11:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!