Hazreti Ali Şiiri - Afşin Dualı

Bir savaşta kâfirin birine,
Tam kılıcını saplamak üzere,
Veli olana tükürdü Ali'nin yüzüne,
Tükürdü secde ettiği yüze..

O Ali hemen kılıcını attı,
Ehemmiyeti gazanın kalmadı,
Adam şaşkın, hayretle Veli'ye baktı,
Yersiz merhamet gösterilmesine şaşırdı,
Dedi ki: "Bana keskin kılıcı kaldırdın da neden attın..?

Ne gördün de böyle haşmet söndü,
Böyle şimşek çaktı; ama geri döndü?
Ne gördün de o gözlerin yansımasıyla,
Benim gönlümde ve canımda bir alev oluştu ve söndü..?

Cimriliğim Allah içindir,
Bağışım Allah içindir;
Ancak bütünüyle Allah içinim,
Ben kimsenin değilim.
Allah için yapmakta olduğum taklit değildir,
Hayal etme ve zan değildir.
Görmekten başka bir şey değildir..

Çaba ve araştırmadan kurtuldum,
Kol yenimi, Hakk'ın eteğine bağladım,
Uçsam, uçuş yerimi görüyorum,
Dönsem dönüş yerini görüyorum..

Bir yük çeksem nereye kadar olduğunu bilirim,
Ayım ben, güneş önümde kılavuzdur benim,
Nefsim için değildi gaza cihat harbim,
Nefsime dokundu bir tükürük bildim,
Şayet şuan öldürürsem esiriyim kibrin..

Doğruldu meydanı cenkte ayağa,
Veli'nin yapıştı öylece koluna,
Ya Ali söyle bana bu merhamet sebebini,
Söyle ki o sebep alemine gireyim,
İslâm ise bende olur muyum mü'min..