Hazmedemedik Şiiri - Sadullah Celik

Sen gittikten sonraydı...
Gidişin hala sıcak
İki yakamız bir araya gelmedi
Çöl sıcağı ellerimizi tuttuk
Yüreklerimiz buzul devri gibiydi.
*
Birbirimizi anlayamadık, sevemedik
Diğergam olamadık
Ekvator kadar her şeyin ortasından geçemedik
Dağ kadar ağırdı sözler
Ağrımıza gitti, üzüldük.
**
Diyeceklerimiz boğazımıza düğümlendi
Gözlerimize nem düştü
Kalbimizi, kırılan camlar yakaladı suçüstü
Demeyeceklerimiz sırıttı kanı çekilmiş yüzümüzde
Hıçkırsak, salıversek kendimizi
Belki saatlerce ağlardık; ama “erkekler ağlamaz” sözüne
Titreyen bedenimiz uymak zorunda kaldı.
***
Gerçekler hiç de öyle değildi
Nitekim erkekler de ağlardı
Erkekler etrafını koruyan dağa benzer
Bazı dağlar suyunu dışarı sızdırır
Çoğu dağlar ise suyunu içinde gizler
En zoru da için için içine ağlamaktır.
****
Saldırırlar dört koldan
Ayırmak isterler doğru yoldan
Bizler koruyamadık ismimizi
Bilemedik ağırlığımızı
Silemedik tuzaktan beter sisleri.
*****
Sen gittikten sonra...
Bizler hiç yağmur görmedik
İçimize huzur veren.
Suyun mavi rengine inandık
Bulutları tanımadan, bilmeden.
******
Gönüllerin genişliği kadar olmasa da
Göklerin genişliği kadar özgürlük istedik
Kimsenin beynine kilit vurulmasın diye
Birlikten yoksun cephelerde
En çetin belalara karşı mücadele verdik
İnsanca yaşayana tuzak kurulmasın diye
İşte o yüzden;
Kendimizi asla affedemedik
Biz sensizliği hiç hazmedemedik.