Hazirun Şiiri - Osman Bulut

Kader bu; Hazreti Adem’den beri
Ruhumuz bedenden uçmaya hazır…
Çattığında; vakti, saati, yeri
Üç günlük dünyadan kaçmaya hazır…

Süre veremezsin takvime bakıp
Gidersin geride bir ateş yakıp.
Malı mülkü bu dünyada bırakıp
Kul bir karış bezle göçmeye hazır…

Geride arkadaş, eş, dost kalsa da
Zevk ü sefa demleri son bulsa da,
“Her nefis” tadı çok acı olsa da
Ecel şerbetini içmeye hazır…

Gazel olur düşer yeşeren yaprak.
“Doğanın yasası” demeyi bırak
İnsanı bir ömür besleyen toprak
Ona kucağını açmaya hazır…

Dünya gurbet Ahirettir sılamız,
Gitti; ana, baba, teyze, halamız.
Azrail’e emri veren Mevla’mız
Vadesi dolanı biçmeye hazır…

Ağlayıp sızlayıp diz dövenlerin,
Gıyabında methedip övenlerin,
Teselli babında tüm sevenlerin,
Gözlerinden yaşlar saçmaya hazır.

Çocuk, genç, ihtiyar, fukara, zengin
Her ölüm vakitsiz her gidiş hazin.
Rükusuz, secdesiz bir namaz için
İmam başucuna geçmeye hazır…